نمی دونم چقدر دیگه می تونم با این پاهای خسته ادامه بدم
نمی دونم چند بار دیگه می تونم تحمل کنم که زمین خوردن منو ببینی
نمی دونم تا کی می تونم تحمل کنم که منو انقدر خسته ببینی که خستگی های خودت یادت بره
نمی دونم
شاید بهتر باشه دفعه ی بعد که خوردم زمین دیگه بلند نشم تا تو هم دیگه نا امید شی و بذاری
بری
تا بعدش منم پشیمون شم و با این پاهای خسته دنبالت بیام و زور بزنم بلکه دوباره خودمو بهت
برسونم و
...
ولی دیگه هیچ وقت نرسم
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home